Zoals bekend is ontwikkeld DIS zich al op jonge leeftijd, echter is dit bij mij pas gediagnosticeerd op 31-jarige leeftijd.
Toen ik jong was, was ik moeilijk opvoedbaar, zat in de vervroegde puberteit en deed vaak iets onvoorspelbaar. Ik was anders dan mijn leeftijdgenoten. Ik had (nog steeds trouwens..) weinig vriendinnen, maar was wel heel erg beschermend en aanhankelijk naar hun. Ik stond altijd klaar voor de buitenbeentjes en gaf iedereen een helpende hand. Van jongs af aan wil ik iedereen al tevreden stellen, iemand teleurstellen met een “nee” is dan voor mij ook zeer moeilijk. Hierdoor heb ik ook vele vriendjes gehad.
In 1995 kwam ik voor het eerst in aanmerking met GGZ, dit doordat de vertrouwenspersoon van mijn school opmerkte dat mijn gedrag niet langer kon en de huisarts inschakelde. De huisarts heeft mij doorgestuurd naar het GGZ. Dit zorgde voor een grote deuk in het woord “vertrouwenspersoon”. Tot 2001 ben ik hier in behandeling geweest. Het GGZ heeft mij ook geprobeerd in deze periode op een LOM school te plaatsen, echter hielden mijn ouders dit (gelukkig) tegen. In 2001 ben ik “gezond” verklaard. De diagnoses die hier zijn gedaan, zijn nooit vastgelegd, alleen uitgesproken; Schizofrenie en mogelijk MPS (de vroegere benaming voor DIS).